Dva Vavilona: II Objekti slavlja - II Majka i Dete, i original Deteta

Detalji

Alexander Hislop

ok je ovo bila teorija, prve osobe u Bogu su praktično zanemarene. Kao Veliki Nevidljivi, koji se ne meša direktno u ljudske poslove, njega treba "obožavati samo u tišini", odnosno, ne treba ga uopšte obožavati u množini. Ista stvar je upečatljivo ilustrovana u današnjoj Indiji. Brama, koji je po svetim knjigama, prva osoba u hinduističkoj Trijadi, po kome je nazvana religija Hindustana, nikada nije obožavan, i u celoj Indiji skoro da ne postoji ni jedan hram koji je prvobitno podignut njemu u čast. Sličan je slučaj i sa evropskim državama u kojima je papski sistem potpuno razvijen. U papskoj Italiji, kako posetioci priznaju (osim tamo gde je jevanđelje skoro primljeno), je javljanje božavanja Večnog i Nevidljivog Kralja skoro izumrlo, dok su Majka i Dete glavni predmeti obožavanja. Upravo to se dogodilo i u starom Vavilonu. Vavilonci su, u svojoj popularnoj religiji, obožavali Boginju Majku i Sina, koji je na slikama predstavljen kao novorođenče u naručju svoje majke. (Slika br. 2)

Slika br. 2

Iz Vavilona se ovo obožavanje Majke i Deteta proširilo po celom svetu. U Egiptu su Majka i Dete obožavani pod imenom Izida i Oziris. * U Indiji, i do dana današjneg, kako Izida i Isvara; ** u Aziji kao Cybele i Deoius; u paganskom Rimu, kao Fortuna i Jupiter; u Grčkoj kao Ceres, velika Majka, sa bebom na grudima, ili kao Irena, boginja mira, sa dečakom Plutusom u naručju; čak i na Tibetu, u Kini i Japanu, misionari su bili zaprepašćeni pronalaskom likova sličnih Madoni *** i njenog deteta koje se tako predano obožava i u samom papskom Rimu; Shing Moo, sveta Majka u Kini, se predstavlja sa detetom u naručju, i slavom oko nje, baš kao da su je predstavljali rimokatolički umetnici. **** 

* Oziris se kao dete najčešće naziva Horus. BUNSEN. 
** KENEDIJEVA hinduistička mitoloija. Iako je Iswara muž Izide, on se takođe predstavlja kao novorođenče na njenim grudima. 
*** Samo ime koje italijani obično koriste za Devicu je samo prevod jedne od titula vavlilonske boginje. Kako je Baal ili Bel bilo ime velikog muškog božanstva u Vavilonu, tako je žensko božanstvo naivano Beltis (HESYCHIUS, Lexicon) Ovo ime se pronalazi u Ninivi primenjeno na "Majku bogova" (VAUX'S Nineveh and Persepolis); i u govoru pripisanom Nabukodonosoru, koje se čuva u EUSEBII Proeparatio Evangelii, obe titule "Bel i Beltis" su objedinjene titule velikih vavilonskih bogova i boginja. Grčki Bel, koji predstavlja najvišu titulu među vavilonskim bogovima, je nesumnjivo Baal, "Gospod". Beltis je, stoga, kao titula ženskog božanstva, ekvivalent "Baalti", na engleskom "My Lady," na latinskom, "Mea Domina", a na italijanskom je iskvareno u dobro poznato "Madonna." U vezi sa ovim se može opaziti da je ime Juno, klasična "Kraljica nebesa", koja je u Grčkoj bila Hera, takođe označava "Damu"; i da je svovjstvena titula Cybele ili Rhea u Rimu bila Domina ili "Dama". (OVID, Fasti) Štaviše, postojie jaki razlozi za verovanje da je Atina, dobro poznato ime za Minervu u Atini, imala isto značenje. Hebrejski Adon "Gospod" se, sa tačkama, izgovara kao Aton. Imamo dokaze da je ovo ime bilo poznato azijskim grcima, od kojih je u velikoj meri idolopoklonstvo i došlo u evropsku Grčku, kao ime za Boga u obliku "Athan." Eustathius, u belešci o Periergesisu iz Dionysiusa, govori o lokalnim imenima u okrugu Laodicea govori "da je Athan bog". Ženski rod od Athan, "Gospod" je Athan "Dama", što e na atinskom dijalektu izgovara kao Atina. Bez sumnje, Minerva se uobičajeno predstavlja kao devica; ali od Strabo-a saznajemo da se u Hierapytna-i na Kritu (na novčićima tog grada su, po Muller-u, Dorani stavili Atiski simbol Minerve), za nju govorilo da je majka Corybantes-a od Helius-a, ili "Sunca". Sigurno je da je egipatska Minerva, koja je prototip atinske boginje, bila majka, i nazivana je "Boginjom Majkom" ili "Majkom Bogova". 
**** CRABB'S Mythology. Gutzlaff je smatrao da je Shing Moo morala biti pozajmljena iz papskog izvora; i, bez sumnje, da su se u pojedinim slučajevima paganske i hrišćanske priče stopile. Ali Sir. J. F. Davis pokazuje da kinezi iz Cantona pronalaze takvu analogiju između njihove paganske boginje Kuanyin i katoličke Madone, koje, u razgovoru sa evropljanima, često nazivaju istim imenima. DAVIS' China. Prvi jezuitski misionari u Kini su takođe pisali kući u Evropu, da su u kineslim svetim knjigama – koje su nesumnjivo paganske – pronašli zapise o majci i detetu, veoma sličnim njihovoj Madoni i detetu kod kuće. Jedno od imena za kinesku Svetu Majku je Ma Tsoopo; u pogledu koje treba videti belešku.

Shing Moo i Ma Tsoopo iz Kine Ime Shing Moo, koje kinezi daju njihovoj "Svetoj Majci" kada se uporedi sa drugim imenom za istu boginju u drugoj provinciji u kini jasno ukazuje na zaknjučak da je Shing Moo samo sinonim za jedno od dobro poznatih imena boginje-majke iz Vavilona. Gillespie (u Land of Sinim) izjavljuje da kinesku boginju-majku, ili "Kraljica Neba", u provinciji Fuh-kien, obožavaju moreplovci pod imenom Ma Tsoopo. Sada, "Ama Tzupah" označava "Zagledanu Majku"; i postoji dosta razloga za verovanje da Shing Moo znači isto to; Mu je jedan od oblika u kojem se Mut ili Maut, ime za veliku majku, pojavljuju u Egiptu (BUNSEN'S Vocabulary); a Shngh na vavilonskom označava "pogled". Egipatska Mu ili Maut se predstavlja kragujem, ili okom oko koga se nalaze kragujeva krila (WILKINSON). Simboličko značenje kraguja se može shvatiti iz izraza iz Svetog pisma: "Te staze ne zna ptica, niti je vide oko kragujevo" (Jov 28:7). Kraguje se ističe svojim oštrim vidom, pa stoga, oko okruženo kragujevim krilima pokazuje da je, iz nekog razloga, velika majka bogova u Egiptu bila poznata po "pogledu". Ali je ideja iz egipatskog simbola očigledno pozajmljena iz Vavilona; Rheia, jedno od najčešćih imena vavilonske majke bogova, je samo vavilonki oblik hebrejske reču Rhaah, koja u isto vreme označava "zagledanu ženu" i "kraguja". Hebrejska reč Rhaah se takođe, u skladu sa dijalektičkom varijacijom, pravilno izgovara Rheah; i zato ponekad ime velike boginje-majke u Asiriji glasi Rheam a ponekad i Rheia. U Grčkoj je ista ideja očigledno pripisana Atini ili Minervi, za koju smo videli da je od strane nekih smatrana Majkom dece sunca. Jedna od njenih istaknutih titula je bila Ophthalmitis (SMITH'S Classical Dictionary, "Athena"), što ukazuje na to da je ona boginja "oka". Nesumnjivo je u istom cilju egipatska Maut nosila kraguja na glavi, a atinska Minerva ja predstavljana sa šlemom na kome su se nalazula dva oka ili očne duplje na prednjoj strani šlema. (VAUX'S Antiquities)

Budući da je ustanovljeno poreklo zagledane majke u celom svetu, postavlja se pitanje, koje je poreklo tog imena datog majci bogova? Fragment Sanchuniathon-a, koji se odnosi na Feničansku mitologiju, nam daje zadovoljavajući odgovor. Tu se kaže da je Rheia začela sa Kronosom, koji je bio njen rođeni brat, poznat kao otac bogova, i doboli su sina koji se zvao Muth, odnosno, kako Philo-Byblius tačno tumači reč, "Smrt". Sanchuniathon izričito razlikuje ovog "oca bogova" od "Hypsistos-a", Najvišeg, * prirodno je da se prisetimo šta Hesiod govori za svog Kronosa, oca bogova, koji je, zbog određenih zlih dela, nazvan Titan i bačen u pakao. (Theogonia)

* Prilikom čitanja Sanchuniathon-a, neophodno je imati na umu šta Philo-Byblius, njegov prevodilac, izjavljuje na kraju Feničanske Istorije – da su istorija i mitologija isprepletane u tom delu.

Kronos koga pominje Hesiod je očigledno drugačiji Kronos od ljudskog oca bogova, Nimroda, čija istorija zauzima tako veliki prostor u njegovom delu. Jasno je da on nije ništa drugo do ssamog Satane; ime Titan, ili Teitan, kako se ponekad daje, je, kao što smo već zaključili, samo vavilonski oblik imena sheitan, uobičajenog imena velikog Neprijatelja među arapima, u istoj oblasti u kome su vavilonske misterije prvobitno stvrorene, – taj Neprijatelj koji je naposletku pravi otac svih paganskih bogova – i koji je (kako bi titula Kronos "Rogati" bila primenljiva) predstavljen kao Kerastes, ili Rogata zmija. Sva "braća" ovog oca bogova koja su bila upletena u pobunu protiv sopstvenog oca, "Nebeskog Boga", se zajedno nazivaju "pogrdnim" imenom "Titani"; Ali, iako je on bio vođa pobune, on je, naravno, Titan usled istaknutosti. U ovu pobunu Titana je bila uključena i boginja zemlje, i kao rezultat toga (uklanjajući figuru ispod koje je Hesiod sakrio ovu činjenicu) je prirodno postalo nemoguće da Nebeski Bog ima decu na zemlji – što je jasna aluzija na Pad.

Sada, pretpostavljajući da je to taj "Otac bogova", sa kim je Rhea, čija je uobičajena titula Majka bogova, i koja se takođe identifikuje sa Ge, ili boginjom zemlje, imala dete koje se zvalo Muth, ili Smrt, ko bi mogla biti ova "Majka bogova", osim naše Majke Eve? Ime Rhea, ili "Zagledana", koje joj je dato, je čudesno značajno. Upravo je kao "zagledana" majka čovečanstva začela sa Satanom, i donela na svet smrtonosni plod, pod kojim svet do sada stenje. Upravo je kroz njene oči ostvarena prva veza između nje i velikog Neprijatelja, u obliku zmije čije ime Nahash, ili Nachash na hebrejskom iz Starog Zaveta takođe znači "gledati oprezno", ili "zagledati se" (1. knj. Mojsijeva 3:6) "I žena videći da je rod na drvetu dobar za jelo i da ga je milina gledati", "uzabra rod s njega i okusi, pa dade i mužu svom, te i on okusi." Ovde, tada, imamo poreklo greha i smrti "Tada zatrudnevši slast rađa greh; a greh učinjen rađa smrt" (Jakovljeva 1:15). Iako je Muth, ili Smrt, bio sin Rheia-e, taj njen potomak je postao poštovan, ne kao apstrakt Smrti, već kao bog smrti; Stoga, kako kaže Philo-Byblius, Muth je tumačen ne samo kao smrt, već kao Pluton. (SANCHUN) U rimskoj mitologiji, Pluton se u određenom stepenu, smatrao ravnim Jupiteru (OVID, Fasti); a u Egiptu imamo dokaze da je Oziris, "seme žene" bio "Gospod nebeski" i kralj pakla, ili "Pluton" (WILKINSON; BUNSEN); i može se pokazati putem indukcije pojedinosti (a čitalac ima neke od dokaza prikazane u ovom delu) da on nije bio niko drugi do samog Đavola, koji je trebao sa bude inkarniran; koji je, iako je putem prvog greha, i svojom vezom sa ženom, doneo greh i smrt na svet, ipak, tim putem doneo bezbroj koristi čovečanstvu. Kao što ime Pluton ima potpuno isto značenje kao i Saturn, "Skriveni", tako se, bez obzira na neke druge aspekte tog imena, koje se primenjuje na oca bogova, na kraju sve može svesti na Satanu, Skrivenog Gospodara pakla; različiti mitovi o Saturnu, kada se pažljivo ispitaju, pokazuju da je on bio Đavo, otac svih greha i idolopoklonstva, koji se sakrio pod maskom zmije, i Adam, koji se sakrio među drvećem vrta, i Noje, koji se celu godinu krio u barci, i Nimrod, koji je bio sakriven u tajnosti Vavilonskih misterija. Upravo je u slavu Nimroda formiran ceo vavilonski nepravedni sistem. On je bio poznat kao Nin, "sin", a njegova žena kao Rhea, koja je nazivana Ammas "Majka". Ime Rhea, kada se primeni na Semiramidu, ima drugačije značenje nego kad se primenjuje na nju, koja je zapravo bila prvobitna boginja, "majka bogova i ljudi". Ali ipak, kako bi shvatili puno veličanstvo njenog lika, neophodno je identifikoati sa tom prvobitnom boginjom; a, stoga, iako je sin koga nosi u rukama predstavljen kao onaj koji je rođen da uništi smrt, ona je ipak prikazivana upravo sa simbolima nje koja donosi smrt na svet. Tako je bilo i u različitim državama na koje se proširio vavilonski sistem.